Ginekolog Poznań

Ginekolog-położnik to lekarz specjalizujący się w obszarze zdrowia kobiet, w zakresie anatomii, funkcji i chorób narządów płciowych. Posiada rozległą wiedzę i umiejętności w diagnozowaniu, leczeniu zarówno metodami nieoperacyjnymi, jak i operacyjnymi problemów związanych z układem rozrodczym. Jego praca obejmuje udzielanie konsultacji specjalistycznych, przeprowadzanie zabiegów chirurgicznych oraz asystowanie przy porodach. Niektórzy ginekolodzy specjalizują się w diagnozowaniu chorób układu rozrodczego lub skupiają się na ginekologicznej endokrynologii, kluczowej dla prawidłowego funkcjonowania kobiecego organizmu.

Ginekolog jest w stanie zidentyfikować różne choroby układu rozrodczego kobiety podczas standardowych badań. Do najczęściej wykrywanych należą stany zapalne wynikające z infekcji grzybiczych lub bakteryjnych.

Przeprowadzane badanie pochwy umożliwia ocenę stanu śluzówki i dokładne sprawdzenie szyjki macicy, co jest kluczowe dla wykrycia ewentualnych zmian nabłonkowych. Wczesne wykrycie takich zmian może zapobiec rozwojowi nowotworów złośliwych.

Podczas badania ginekologicznego, specjalista ocenia również rozmiar, położenie, ruchomość oraz wrażliwość macicy i przydatków, co umożliwia wstępną diagnozę ciąży lub obecności guzów, takich jak mięśniaki, torbiele czy nowotwory.

Badanie USG przezpochwowe lub przezodbytnicze często uzupełnia lub zastępuje tradycyjne metody diagnostyczne. Dzięki tej technologii możliwa jest szczegółowa ocena macicy, jej śluzówki, jajowodów, jajników oraz ustalenie fazy cyklu miesiączkowego. USG skutecznie wskazuje na patologiczne struktury, pozwalając na precyzyjną ocenę ich lokalizacji, rozmiaru i kształtu.

Wizyta kontrolna u specjalisty ginekologa zawiera zazwyczaj następujące elementy:

• zebranie informacji o stanie zdrowia pacjentki, jej aktywności seksualnej, metodach antykoncepcji i charakterystyce cyklu miesiączkowego,
• badanie ginekologiczne pochwy i szyjki macicy za pomocą wziernika,
• pobranie próbek do analizy cytologicznej,
• badanie palpacyjne,
• badanie ultrasonograficzne narządu rodnego,
• badanie piersi,
• lekarz udziela zaleceń dotyczących dalszego postępowania, w przypadku wykrycia nieprawidłowości informuje o metodach leczenia, wypisuje recepty na leki lub skierowania na dalsze badania lub do szpitala.

Przygotowanie do wizyty ginekologicznej jest proste. Zaleca się unikanie wizyty podczas miesiączki, ze względu na trudności diagnostyczne, ryzyko infekcji i potencjalną bolesność badania. Wyjątkiem są sytuacje, gdy występuje niepokojące lub nietypowe krwawienie.

Należy zadbać o higienę intymną przed wizytą przy użyciu delikatnych środków, aby uniknąć podrażnień mogących wpłynąć na wyniki badania. Przydatne będzie zebranie informacji o dacie ostatniego cyklu miesiączkowego, stosowanej antykoncepcji i przyjmowanych lekach. Warto również zabrać ze sobą dotychczasowe wyniki badań oraz dokumentację medyczną, szczególnie jeśli wcześniej stwierdzono jakiekolwiek nieprawidłowości.

Zalecane jest, aby kobiety odwiedzały ginekologa raz w roku w celach profilaktycznych, nawet jeśli nie doświadczają żadnych problemów zdrowotnych. Regularne wizyty umożliwiają wczesne wykrywanie i leczenie różnych schorzeń, które mogą nie objawiać się w początkowych fazach.

Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem ginekologiem przy wystąpieniu niepokojących symptomów związanych z układem rozrodczym, takich jak:

• zaburzenia cyklu miesiączkowego:
  • nieregularność, zbyt częste lub rzadkie miesiączkowanie,
  • zbyt obfite lub skąpe krwawienie miesiączkowe,
• krwawienie występujące między miesiączkami lub po okresie menopauzy,
• pieczenie lub swędzenie okolic intymnych,
• upławy,
• ból brzucha lub podbrzusza,
• symptomy związane z menopauzą.

Badanie USG ginekologiczne jest metodą bezinwazyjną i bezbolesną. Podczas badania, urządzenie ultrasonograficzne wysyła fale dźwiękowe, które umożliwiają stworzenie obrazu narządów płciowych kobiety w 2D, 3D lub 4D. Dzięki temu możliwa jest dokładna analiza takich cech narządów jak ich powierzchnia, wielkość, kształt, struktura wewnętrzna, umiejscowienie oraz ewentualne anomalie.

Podczas USG transwaginalnego, specjalistyczna sonda jest wprowadzana do wnętrza pochwy. Sonda ta jest osłonięta ochronną osłonką i pokryta żelem, co ułatwia jej aplikację. Jej średnica wynosi około 2 cm, co sprawia, że procedura jest komfortowa. W badaniu przez powłoki brzuszne, sonda umieszczana jest na dolnej części brzucha. Badanie USG ginekologiczne zwykle zajmuje od kilku do kilkunastu minut.

Prowadząc ciążę, ginekolog regularnie monitoruje stan zdrowia kobiety i rozwój ciąży, rozwiązując wszelkie pojawiające się problemy zdrowotne.

Zgłoszenie się do lekarza przy podejrzeniu ciąży zalecane jest między 6. a 8. tygodniem od ostatniej miesiączki. Możliwe jest wówczas potwierdzenie ciąży przy pomocy badania USG.

Podczas pierwszego spotkania lekarz przeprowadza wywiad z pacjentką na temat jej zdrowia, przyjmowanych leków, historii chorób, wcześniejszych ciąż, poronień oraz porodów. Pacjentka otrzymuje zlecenie na wykonanie standardowych badań rekomendowanych w ciąży. W zależności od indywidualnej sytuacji zdrowotnej, może zostać zalecone przeprowadzenie dodatkowych badań, częstsze kontrole, stosowanie określonej suplementacji, zmiana przyjmowanych leków, a także wskazanie objawów wymagających konsultacji lekarskiej.

Ginekolog zakłada kartę ciąży, co umożliwia systematyczne dokumentowanie wyników badań, rozwoju płodu oraz stanu zdrowia kobiety.

Kontrolne wizyty u lekarza zalecane są co miesiąc lub co dwa tygodnie, w zależności od etapu ciąży i kondycji pacjentki. W trakcie ciąży zaleca się przeprowadzenie co najmniej trzech badań USG:

• między 9. a 12. tygodniem,
• między 16. a 20. tygodniem,
• między 30. a 34. tygodniem ciąży.

Cytologia to badanie przesiewowe wykrywające komórki przedrakowe i rakowe w szyjce macicy. W jego trakcie lekarz delikatnie zbiera komórki z tarczy i kanału szyjki macicy, by ocenić ewentualne zmiany karcynogenne. Wykonuje się je w gabinecie ginekologicznym, co zwykle jest bezbolesne, choć może być odczuwane jako nieprzyjemne.

Zaleca się, aby kobiety poddawały się badaniu cytologicznemu przynajmniej raz w roku. Osoby z określonymi czynnikami ryzyka, takimi jak nosicielstwo HPV, HIV, historią chemioterapii czy osłabionym układem odpornościowym, mogą potrzebować częstszych kontroli.

Przygotowanie do badania cytologicznego:

• na badanie najlepiej umów się między 10. a 20. dniem cyklu,
• powstrzymaj się od współżycia seksualnego i używania środków plemnikobójczych na dzień przed badaniem,
• relaks i spokój ułatwia przebieg badania.

Podczas cytologii pacjentka zajmuje pozycję na fotelu ginekologicznym, a lekarz wprowadza do pochwy wziernik, który ułatwia dostęp do szyjki macicy. Następnie lekarz zeskrobuje próbkę komórek za pomocą łopatki, szpatułki lub pędzelka, co może wywołać lekki dyskomfort. Zebrane komórki są badane pod kątem nieprawidłowości. Po procedurze możliwe są niewielkie krwawienia, o których należy poinformować lekarza, jeśli będą się przedłużać.